شیرابه کودهای مرغی حاوی عناصر و مواد مغذی مختلف است که آگاهی از میزان کود و مواد مغذی گیاهی تولید شده در یک مرغداری اولین گام در عملکرد صحیح سیستم جابجایی و استفاده از شیرابه کودهای مرغی است. محتوای مواد مغذی شیرابه کود مرغی با قابلیت هضم جیره، سن حیوان، مقدار خوراک هدر رفته، مقدار آب مصرفی ، مقدار بستر استفاده شده و تعداد دفعاتی که مرغداری در یک سال تمیز می شود، متفاوت است.
محتوای ماد مغذی شیرابه مرغی تولید کنندگان طیور را ملزم می کند که نمونه‌های کود را سالانه تجزیه و تحلیل کنند و حجم کود را برای تعیین مقدار تهیه شیرابه مرغی برای کاربرد در زمین تعیین کنند. محتوای مواد مغذی شیرابه مرغی حاوی تمام ماده مغذی ضروری گیاهی است که توسط گیاهان استفاده می شود. از جمله نیتروژن ، فسفر ، پتاسیم ، کلسیم ، منیزیم ، گوگرد ، منگنز ، مس ، روی ، کلر ، بور ، آهن و مولیبدن که برای رشد و عملکرد بهتر گیاهان مورد نیاز است. استفاده از شیرابه کود مرغی به عنوان کود برای گیاهان یا درختان ممکن است بخشی یا تمام نیازهای گیاه را تامین کند. مقدار مواد مغذی موجود در آن به محتوای مواد مغذی کود مرغی مایع و مقدار کود مایع مصرفی در هکتار بستگی دارد. مقدار کود مصرفی در هر هکتار (به میزان کاربرد) معمولاً بر اساس نیاز نیتروژن گیاهان است. با این حال، نیاز به فسفر همچنین می تواند برای تعیین میزان کاربرد مورد استفاده قرار گیرد.
عوامل موثر بر میزان شیرابه کودهای مرغی شامل:
میزان رطوبت و عمق بستر در زمانی که محل تولید تمیز باشد.
تعداد جوجه هایی که روی بستر رشد می‌کنند نیز بر کل مقداری که باید نگهداری شود تأثیر می‌گذارد.
اندازه‌گیری عمق بستر و میزان رطوبت قبل از تمیز کردن.
مقدار کود تولید شده از مرغداری ها و مقدار بستر یا کود دامی می تواند از مزرعه ای به مزرعه دیگر بسیار متفاوت باشد.همچنین ذخیره سازی شیرابه مرغی بر محتوای مواد مغذی هنگامی که کودهای مرغی تهیه می شوند، روش های مورد استفاده برای نگهداری شیرابه قبل از استفاده در زمین می تواند به طور قابل توجهی میزان نیتروژن کود را کاهش دهد. میزان رطوبت بستر رشد بسته به روش ذخیره سازی مورد استفاده می تواند به طور قابل ملاحظه ای تغییر کند.
بیشتر بخوانید: بهترین زمان کود مرغی برای خیار بوته ای
اگر شیرابه مرغی بدون پوشش ذخیره شود، رطوبت بیشتری را جذب می کند، در نتیجه مگس های بیشتری را جذب می کند، بوی قوی تری دارد و تقریباً یک سوم (30 درصد) از کل نیتروژن آن از بین می رود. چنانچه شیرابه مرغی قبل از استفاده از زمین برای بیش از 1 یا 2 روز ذخیره شود، باید تا زمانی که مورد استفاده قرار گیرد بهتر است با برزنت پوشانده شود. این عمل نه تنها نیتروژن با ارزش را حفظ می کند و تلفات ذخیره سازی را تا 17 درصد کاهش می دهد، بلکه بو، مگس ها و پتانسیل تولید رواناب های آلوده را نیز کاهش می دهد.
تولید مواد مغذی کودهای مرغی در یک مزرعه خاص باید با آنالیز نمونه در آزمایشگاه و با نگهداری سوابق مقدار بستر یا کود خارج شده از بستر مرغداری تعیین میشود. محاسبات برای تعیین مقدار عناصر غذایی گیاهی که باید در برنامه مدیریت مواد مغذی گیاهان استفاده شود در نظر گرفته شود. در بیشتر موارد، کودهای مرغی به مدت 30 تا 60 روز در یک توده سرپوشیده قبل از استفاده از زمین ذخیره می شود تا اطمینان حاصل شود که 30 روز قبل از کاشت یا در مزارع در حال رشد استفاده شود. عوامل مهمی بر میزان مواد مغذی کودهای مرغی موثر هستند که شامل :
مقدار کل مواد مغذی گیاهی تولید شده از هر بستر مرغ
مقدار کل مواد مغذی گیاهی که نیاز به استفاده در زمین در سال
مقدار کل بستر تولید شده به ازای هر 1000 مرغ تولیدی
تمام نیتروژن کود مرغی فوراً برای استفاده در گیاه در دسترس نیست. نیتروژنی که برای استفاده گیاهی در دسترس است نیتروژن قابل دسترس گیاهی نامیده می شود. نیتروژن می تواند در کود های مرغی به صورت آمونیوم و نیترات وجود داشته باشد. نیتروژن آمونیوم و تلفات تبخیر بخشی از نیتروژن کود مرغی به شکل آمونیوم (NH4 +) می باشد، آمونیوم و نیترات بسته به pH می توانند به سرعت با یکدیگر تبادل کنند. آمونیوم در pH بیشتر از 6.5 به آمونیاک تبدیل می شود. افزایش PH (قلیایی بیشتر یا اسیدی کمتر) باعث افزایش میزان آمونیاک و کاهش مقدار آمونیوم می شود. اکثر کودهای مرغی دارای pH نزدیک به 7.0 هستند، بنابراین، آمونیوم و مقدار کمی از آمونیاک در آن وجود دارد. این مقدار شامل هر دو شکل آمونیکی نیتروژن (NH4 + و NH3-) است. آمونیاک (NH3-) یک گاز است و می تواند به راحتی در هوا از طریق تبخیر از بین برود. هنگامی که کود های مرغی در معرض هوا قرار می گیرد، تلفات آمونیاک تبخیر ممکن است از سطح کود ایجاد شود. محتوای مواد مغذی کودهای مرغی معمولاً با استفاده از نمونه ای معرف از شکل کودی که قرار است در زمین استفاده شود اندازه گیری می شود. بنابراین، تلفات تبخیر ناشی از جابجایی و ذخیره سازی کود مرغی قبلاً بوجود آمده است ، و تنها تخمینی از تلفات کاربرد مقدار آمونیوم-N موجود که مورد نیاز است تعیین می شود. بنابراین مقدار نیتروژن آمونیومی که از کود مرغی تلف می شود بستگی به روش کاربرد زمین دارد ، اگر کود بدون مخلوط شدن در خاک بوسیله عملیات خاکورزی روی زمین پخش شود، بخش زیادی از نیتروژن آمونیاکی می تواند در هوا از بین برود. چنانچه بارندگی در منطقه وجود نداشته باشد ، روزانه ده تا پانزده درصد آمونیاک از کودهای مرغی استفاده می شود. باران قابل توجه (حدود 25 میلی متر یا بیشتر نیتروژن آمونیوم را وارد خاک می کند. تمام آمونیوم را می توان به آمونیاک تبدیل کرد و در صورت عدم بارندگی برای چندین هفته از بین می رود. ادغام کودهای مرغی در همان روز مصرف می تواند تلفات تبخیر نیتروژن در کودهای مرغی را به 5 تا 30 درصد کاهش دهد. همچنین ادغام یا مخلوط کردن کود باعث حفظ نیتروژن با ارزش و افزایش دقت استفاده از کود در گیاهان می شود. بنابراین شیرابه کودهای مرغی به اندازه مصرف کودهای مرغی برای گیاهان اهمیت دارد، که در افزایش عملکرد و باروری محصولات مهم است.
آل‌کود، مرجع کامل مقالات آموزش کشاورزی و بزرگ‌ترین وارد کننده و فروشنده انواع کودهای ارگانیک در ایران است. پشتیباتی تمام مراحل کشت و خرید مایحتاج مورد نیاز باغ‌داری و کشاورزی خود را از ما بخواهید. با آل‌کود تمام نیازهای باغبانی و کشاورزی‌تان را برطرف کنید.
مشاوره کود دهی، فروش ریز مغذی
بدون دیدگاه