جیبرلین

تاثیر هورمون جیبرلین بر روی گیاهان

جیبرلین نوعی هورمون گیاهی است که اولین بار در برنج پیدا شد.

بیشترین مکان هایی که جیبرلین در آن ها یافت می شود عبارتند از نوک ریشه ها و همچنین بذر های در حال رشد.

حرکت این هورمون ها هم در آوند چوبی و هم در آوند های آبکش به صورت آزادانه رخ می دهد.

جیبرلین ها در شیره خام چند گیاه انگور ، سیب و گوجه فرنگی یافت می شود.

نقش جیبرلین در گیاه :

مهمترین اثر جیبرلین ها افزایش رشد طولی گیاهان است.

مصرف به اندازه جیبرلینها موجب افزایش تولید میوه های بدون دانه می شود .

اگر جیبرلینها به اندازه ی زیاد مصرف شود موجب افزایش رشد برگ ها می شود که معمولا سطح برگ را به دو بابر حالت طبیعی می رساند.

هورمون جیبرلین همچنین زمانی که می خواهیم خواب بذر را بشکنیم مورد استفاده قرار میگیرد.

جیبرلینها جانشین نور سرخ هستند در غلظت بالا و به راحتی خفتگی بذر را بر طرف می کنند.

محلول پاشی جیبرلین اثرات منفی شوری را به شدت کاهش می دهد.

محلول پاشی جیبرلیک اسید به نسبت 200 میلی گرم در لیتر موجب افزایش سطح و تعداد برگ ، وزن خشک گیاه و پتاسیم برگ می گردد.

جیبرلیک اسید باعث کاهش سدیم و افزایش نسبت پتاسیم به سدیم برگ می شود.

از جیبرلینها برای افزایش مقاومت گیاهان در برابر تنش های شوری به کار می رود.

تاثیر جیبرلینها بر روی گل دادن گیاهان:

در گیاهان روز بلند باعث افزایش گلدهی و در گیاهان روز کوتاه باعث متوقف کردن گلدهی می شود.

جیبرلیک اسید باعث افزایش طول میان گره ها می شود.

جیبرلین به دلیل ساختار پیچیده ای که دارد نمی توان آن را به صورت مصنوعی تولید کرد و تولید آن وابسته به کشت قارچ و عصاره گیری می باشد.

بیشترین استفاده از این هورمون در بالا بردن میزان وزنی میوه انگور استفاده می شود.

اثر این هورمون در انگور های بدون هسته خود را بیشتر نشان میدهد.

جیبرلینها باعث افزایش پدیده بکر زایی در درختان میوه می شود.

درختان میوه ای که با گرده افشانی اندکی مواجه هستند با محلول پاشی جیبرلین می توان گل ها را مجبور به تولید میوه کرده و میزان محصول را افزایش دهد .

با تشکر از توجه شما آل کود