وبلاگ
کاشت گوجه فرنگی در گلدان
از لذت های تابستان خوردن گوجه فرنگی خانگی، ارگانیک و رسیده است، در حالی که هنوز گرمای خورشید در آن وجود دارد. کیفیت این گوجه فرنگی ها با گوجه های کمتر مطلوب و نرمی که معمولا در فروشگاه ها موجود است قابل مقایسه نیست. خبر خوب این است که حتی اگر فضای کافی برای کاشت گوجه فرنگی در باغ خود ندارید – یا حتی اگر اصلاً باغ ندارید – باز هم می توانید گوجه فرنگی بکارید. تا زمانی که یک بالکن، ایوان یا پاسیو آفتابگیر دارید، می توانید در تمام تابستان کاشت گوجه فرنگی در گلدان را امتحان کنید البته اضافه کردن کود مخصوص گوجه فرنگی را هم فراموش نکنید.
آسان ترین روش کاشت گوجه فرنگی
آسان‌ترین روش برای کاشت گوجه فرنگی، استفاده از نشاء آماده است. با خرید نشاء سالم از گلخانه یا فروشگاه‌های کشاورزی، مرحله دشوار و حساس جوانه‌زنی بذر را حذف می‌کنید و کار خود را بسیار ساده‌تر خواهید کرد.
این روش به خصوص برای افراد مبتدی یا کسانی که فضای محدودی دارند، ایده‌آل است. شما دیگر نگران دمای مناسب برای جوانه‌زنی، کنترل رطوبت خاک و بیماری‌های اولیه گیاهچه نیستید. کافی است یک نشاء قوی و سرحال را انتخاب کرده، آن را در گلدان یا باغچه خود بکارید و از آن مراقبت کنید تا به بار بنشیند. این کار شانس موفقیت شما را به شدت بالا می‌برد.
روش کاشت گوجه فرنگی در زمین
کاشت گوجه فرنگی در زمین شامل آماده‌سازی خاک، ایجاد شیار یا گودال، کاشت نشاء در عمق مناسب و آبیاری اولیه است. هدف اصلی، فراهم کردن شرایطی است که ریشه گیاه به راحتی در خاک گسترش پیدا کند.
مراحل اصلی به این صورت است:
- آماده‌سازی خاک: زمین را به خوبی شخم بزنید تا نرم و پوک شود. سپس کود حیوانی پوسیده یا کمپوست را با خاک مخلوط کنید تا زمین غنی شود.
- ایجاد گودال: گودال‌هایی عمیق‌تر از حجم ریشه نشاء حفر کنید. این کار به گیاه اجازه می‌دهد تا ریشه‌های جدیدی روی ساقه ایجاد کند و قوی‌تر شود.
- کاشت نشاء: نشاء را از گلدان پلاستیکی‌اش خارج کرده و در گودال قرار دهید. اطراف آن را با خاک پر کنید، طوری که بخشی از ساقه نیز زیر خاک برود.
- آبیاری: بلافاصله پس از کاشت، گیاه را به طور کامل آبیاری کنید تا هوا از اطراف ریشه‌ها خارج شده و ریشه تماس خوبی با خاک برقرار کند.
فاصله کاشت گوجه فرنگی در مزرعه
فاصله استاندارد برای کاشت بوته‌های گوجه فرنگی در مزرعه، حدود ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متر بین هر بوته و ۱۰۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر بین ردیف‌های کاشت است. این فاصله به گیاهان اجازه می‌دهد نور کافی دریافت کرده و هوا به خوبی بین آنها جریان داشته باشد.
رعایت این فاصله بسیار مهم است، زیرا از بروز بیماری‌های قارچی که در محیط‌های مرطوب و متراکم شایع هستند، جلوگیری می‌کند. همچنین، فضای کافی برای رشد بوته، رسیدن نور به تمام قسمت‌های گیاه و سهولت در رفت‌وآمد برای وجین، کوددهی و برداشت محصول را فراهم می‌آورد. البته این فاصله بسته به نوع رقم گوجه (رشد محدود یا نامحدود) می‌تواند کمی تغییر کند.
کاشت گوجه فرنگی در باغچه
برای کاشت گوجه در باغچه، یک نقطه آفتابگیر (حداقل ۶ ساعت نور مستقیم خورشید) انتخاب کنید، خاک را با کمپوست یا کود پوسیده تقویت کرده و نشاء را بکارید. حتماً از قیم یا داربست برای نگه داشتن بوته استفاده کنید.
کاشت در باغچه تفاوت زیادی با مزرعه ندارد، اما در مقیاس کوچک‌تر انجام می‌شود. ابتدا علف‌های هرز را از محل کاشت پاک کنید. خاک را تا عمق ۲۰-۳۰ سانتی‌متری زیر و رو کرده و با مواد آلی مخلوط کنید. نشاء را کمی عمیق‌تر از آنچه در گلدان اولیه بوده بکارید و بلافاصله آبیاری کنید. نصب قیم در همان ابتدای کار از آسیب رسیدن به ریشه‌ها در آینده جلوگیری می‌کند.
نکات طلایی برای رشد گوجه فرنگی در گلدان
انتخاب نوع گوجه فرنگی مناسب، کاشت صحیح و مراقبت مداوم از گیاه. اگر به این سه مورد توجه کنید به زودی انبوهی از گوجه فرنگی خواهید داشت.
کاشت گوجه فرنگی در گلدان
ارقام گوجه فرنگی مناسب برای کاشت در گلدان
هر کسی که گوجه‌فرنگی را در باغ دیده باشد، می‌داند که آنها گیاهان بزرگ و گسترده‌ای هستند. برای اینکه آنها را تحت کنترل نگه دارید، باید آنها را با چوب محکم کنید، توری کنید و هرس کنید. بنابراین، اولین چیزی که در هنگام پرورش گوجه فرنگی در گلدان باید در نظر گرفت، یافتن گونه ای است که بتواند در گلدان رشد کند. اگرچه هر گونه گوجه فرنگی را می توان در گلدان کاشت، اما برخی از آنها سازگارتر و مدیریت آسان تر از سایر گونه ها هستند. گیاهان کوچک، بوته‌دار و غیر کوهنوردی را پیدا کنید که رشد نامحدودی دارند. به معنای تولید میوه تقریباً مداوم در طول فصل رشد است. (تعداد محدودی به طور همزمان میوه خود را تولید می کنند.)
بیشتر بخوانید: تقویت بوته گوجه فرنگی
استفاده از گلدان پلاستیکی
این گلدان ها بر خلاف گلدان های سفالی به سرعت خشک نمی شوند و با اینکه گوجه فرنگی ها عاشق گرما هستند، دوست ندارند پاهایشان خشک شود و از طرفی خشکی خاک مانع بزرگی برای تولید میوه است. گوجه فرنگی باید در گلدان های بسیار بزرگ پرورش داده شود. عمق گلدان باید بیست سانتی متر باشد. این حداقل عمق مطلق گلدان است. گلدانی با عمق سی تا چهل سانتی متر گزینه بهتری است. یک گلدان پلاستیکی، حتی اگر بزرگ باشد، باز هم ارزان است و کمتر مانند یک گلدان سفالی شکسته می شود. به عنوان یک گزینه ارزان، می توانید گوجه فرنگی را در سطل های پنج گالن (که در فروشگاه های لوازم خانگی موجود است) بکارید. اندازه آنها عالی است و نباید آنقدر هزینه داشته باشند.
هنگامی که گلدان عالی را پیدا کردید، مطمئن شوید که سوراخ های کافی برای زهکشی دارد – اگر همیشه در خاک مرطوب بماند، گیاه گوجه فرنگی پوسیده می شود. بیشتر گلدان های خریداری شده دارای سوراخ های زهکشی در کفش هستند، اما اگر می خواهید از ظرف پنج گالن استفاده کنید، چند سوراخ در زیر آن اضافه کنید. اگر گلدان مورد استفاده دارای سوراخ های زهکشی بزرگ است، آن را با یک تکه پوشش شیشه ای یا کاغذ صافی قهوه با استفاده از یک تکه گلدان شکسته بپوشانید. به این ترتیب آب تخلیه می شود اما کل پاسیو زیر آب نمی رود.
کاشت گوجه فرنگی در گلدان
بهترین تکنیک خاک و کاشت
هر نوع خاک با کیفیت و ارگانیک برای گوجه فرنگی خوب است،از خاک مستقیم باغ استفاده نکنید. این نوع خاک برای گلدانکاری سنگین است و هر چه فصل کاشت بگذرد فشرده تر می شود. یک کود گیاهی مناسب یا خاک مبتنی بر کمپوست، چه خریداری شده و چه خانگی، ایده آل است. هنگام کاشت گوجه فرنگی مقداری خاک ته گلدان بریزید و بوته گوجه فرنگی را در آن قرار دهید. ساقه را با خاک تا پایین ترین برگ بپوشانید. ریشه های جدیدی از این قسمت ایجاد می شود و گیاه سالم تری خواهید داشت.
بعد از اینکه گیاه را روی سطح مناسبی کاشتید، اطراف آن را با خاک گلدان پر کنید و به آرامی آن را بکوبید. خاک را دو سانتی متر زیر لبه گلدان پر کنید تا جایی برای آبیاری باقی بماند. پس از کاشت گیاه در گلدان، آن را به اندازه کافی آبیاری کنید و در محل مورد نظر قرار دهید. آب، مواد مغذی، کودها و سایر مراقبت ها گوجه فرنگی به رطوبت نیاز دارد، بنابراین حتما به طور منظم آن را آبیاری کنید. بهترین راه برای دانستن زمان آبیاری گیاه این است که انگشت خود را در خاک بچسبانید – اگر پنج سانتی متر اول خشک شد، زمان آبیاری گیاه فرا رسیده است. مشکل ترین چیز در مورد کاشت گوجه فرنگی در گلدان این است که آنها به مواد مغذی زیادی نیاز دارند و هر بار که به آنها آب می دهید، مواد مغذی را از خاک می شویید. برای غلبه بر این مشکل، از کود معمولی، ترجیحاً امولسیون ماهی یا کود جلبک دریایی استفاده کنید.
بیشتر بخوانید: درخت سنجد
استفاده از کود ماهی یک بار خوب است اما بهتر است هر دو هفته یکبار با نصف توان کود مصرف شود. این یک منبع ثابت از مواد مغذی برای گیاهان گوجه فرنگی فراهم می کند. دو چیز دیگر که باید در نظر داشت مالچ و ساپورت است. ارائه هر نوع حمایتی برای هر یک از ارقام کوچک گوجه فرنگی مفید است. قفسه های گوجه فرنگی، تکه های چوب، قفسه های خانگی که به اندازه گلدان هستند گزینه های خوبی هستند. اگرچه مالچ در گلدان نسبت به باغ اهمیت کمتری دارد، اما هنوز هم ایده خوبی است – از رشد علف های هرز در گلدان جلوگیری می کند، رطوبت خاک را حفظ می کند و نیاز به آبیاری بیش از حد گیاه را از بین می برد.
بهترین مالچ سنگریزه، تکه های مالچ و پوشال است. اگر ترجیح می دهید از پلاستیک سیاه یا قرمز استفاده کنید، قبل از کاشت گوجه فرنگی، آن را روی خاک قرار دهید، یک نوار به اندازه کافی برای گیاه برش دهید و گیاه را با یک تکه فلز در جای خود محکم کنید. .
کاشت گوجه گیلاسی در گلدان
کاشت گوجه گیلاسی در گلدان بسیار موفقیت‌آمیز است، زیرا این ارقام معمولاً بوته‌های کوچک‌تر و پربارتری دارند. برای این کار به یک گلدان با حجم حداقل ۲۰ لیتر (۵ گالن)، خاک باکیفیت و یک مکان آفتابگیر نیاز دارید.
گوجه گیلاسی به دلیل رشد سریع و تولید میوه فراوان، به آبیاری منظم و کوددهی دوره‌ای (هر دو هفته یکبار) نیاز دارد. چون میوه‌های زیادی تولید می‌کند، مواد مغذی خاک گلدان به سرعت تمام می‌شود. حتماً یک قفس یا قیم کوچک برای بوته تهیه کنید تا شاخه‌های پربار آن نشکنند. با رعایت این نکات ساده، می‌توانید تمام تابستان از گوجه‌های گیلاسی شیرین و تازه خودتان لذت ببرید.
کاشت گوجه در زمستان
کاشت گوجه فرنگی در زمستان فقط در محیط‌های کنترل‌شده مانند گلخانه یا داخل خانه با استفاده از نور مصنوعی (چراغ رشد) امکان‌پذیر است. گوجه فرنگی به سرما و یخبندان بسیار حساس است و در هوای آزاد زمستان زنده نمی‌ماند.
برای موفقیت در این کار، باید دمای محیط را بین ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد نگه دارید و روزانه حداقل ۱۲ تا ۱۶ ساعت نور برای گیاه فراهم کنید. چون در زمستان نور طبیعی خورشید کافی نیست، استفاده از چراغ‌های رشد مخصوص گیاهان ضروری است. همچنین به دلیل نبود حشرات، برای تشکیل میوه باید گرده‌افشانی را به صورت دستی (با استفاده از یک قلم‌موی نرم) انجام دهید.