پیوند انگور به انجیر

پیوند انگور به انجیر

پیوند انگور به انجیر یکی از روش‌‌های تولید و تکثیر انگور است که در سال‌‌های اخیر با توجه به مزایایی که دارد در بین کشاورزان و تولید کنندگان با استقبال خوبی همراه شده است. با پیوند زدن درخت انگور می‌توان مقاومت این گیاه را در برابر شرایط محیطی و همچنین بازدهی محصول را به طور چشمگیری بالا برد.

آشنایی با انواع روش‌‌های تکثیر درخت انگور

قبل از این که به بحث پیوند انگور به انجیر بپردازیم، در این بخش می‌‌خواهیم شما عزیزان را با روش‌‌های تکثیر و تولید درخت انگور آشنا نماییم. درخت انگور را می‌‌توان به دو روش زیر تولید تکثیر نمود:

1. روش تکثیر جنسی

روش تکثیر جنسی از طریق بذر است همانند آنچه که در طبیعت وجود دارد. در این روش، از بین سلول‌‌های جنسی نر (گرده) و سلول‌‌های جنسی ماده (تخمک) گیاه تکثیر می‌‌گردد. در روش تکثیر جنسی گیاهی جدید به وجود می‌‌آید که بسیاری از صفات آن، مانند والدینش است. این روش از تکثیر در مورد درختی همچون انگور چندان رایج نیست و حتی گاه غیر ممکن است. در روش تکثیر جنسی، باردهی محصول دیرتر اتفاق می‌‌افتد و کیفیت گیاه ایجاد نسبت به پایه مادری، پایین‌‌تر است.

2. روش تکثیر غیر جنسی

روشی دیگر که برای بیشتر محصولات باغی مورد استفاده قرار می‌‌گیرد، تکثیر به صورت غیر جنسی است. این روش شامل موارد زیر می‌‌باشد:

• قلمه زدن
• پیوند زدن
• خوابانیدن
• ساقه رونده، پا گیاه و پاجوش
• تقسیم بوته
• کشت بافت

که در این بین روش قلمه زنی و پیوند در مقایسه با سایر روش‌‌هایی که ذکر نمودیم رایج‌‌تر هستند.

پیوند زدن درخت انگور به انجیر

پیوند زدن همان طور که اشاره نمودیم یکی از روش‌‌های تکثیر غیر جنسی است که می‌‌توان برای تکثیر و تولید درخت انگور از آن استفاده نمود. پیوند زدن عبارت است از پیوند بین دو بافت گیاهی زنده، طوری که یکی شده و در نهایت به عنوان یک گیاه به زندگی ادامه می‌‌دهد. پیوند انگور به انجیر بدین صورت است که بخشی از قسمت هوایی درخت انگور را برش می‌‌دهند و آن را طوری بر روی شاخه و یا قسمت درخت انجیر قرار می‌‌دهند که به راحتی فرایند پیوند و جوش خوردن اتفاق بیفتد و به زندگی خود ادامه بدهد.

پیوندک:

به قطعه کوتاهی که از شاخه جدا می‌‌گردد و دارای چندین جوانه است، پیوندک گفته می‌‌شود. در زمان پیوند این قطعه بخش بالایی را تشکیل می‌‌دهد.

• پایه:

به بخش پایینی پیوند که ریشه را تشکیل می‌‌دهد پایه گفته می‌‌شود. پایه می‌‌تواند قلمه‌‌ای ریشه‌‌دار شده، خوابانیده شده و یا به صورت یک نهال بذری باشد.

• پیوند جوانه

به پیوند جوانه کوپیوندک نیز گفته می‌‌شود و عبارت است از بخشی که در آن، تنها از یک جوانه رویشی استفاده می‌‌شود.

• میان پایه

این قسمت در واقع بخشی از ساقه است که بین دو قسمت پایه و پیوندک قرار گرفته است. بیشترین هدفی که میان پایه دنبال می‌‌کند جلوگیری از ناسازگاری بین پیوندک و پایه و همچنین کنترل اندازه درخت است.

آشنایی با انواع روش‌‌های پیوند زدن

پیوند انگور به انجیر می‌‌تواند به صورت یکی از روش‌‌های زیر باشد:

الف- پیوند جوانه (کوپیوند):

در این روش از پیوندک‌‌ها استفاده می‌‌شود. برای این امر پیوندک‌‌هایی که مربوط به سال گذشته هستند و یا آن‌‌هایی که در خواب قرار دارند، تا فصل بهار در دمای صفر تا 4 درجه سانتگراد نگهداری می‌‌شوند. معمولا بهترین زمان برای پیوند جوانه، اواخر زمستان تا اوایل تابستان است. پیوند جوانه شامل انواع زیر می‌‌باشد:

• پیوند سپری (شکمی)
• پیوند قاشی
• پیوند وصله‌‌ای
• پیوند لوله‌‌ای

ب- پیوند شاخه:

معمولا زمان انجام پیوند شاخه در اواخر زمستان تا اوایل بهار است. این نوع پیوند، با پیوندکی که در زمان استراحت با دمای صفر درجه سانتیگراد نگهداری شده مورد استفاده قرار می گیرد. پیوند شاخه شامل موارد زیر است:

• پیوند زبانه‌‌ای (انگلیسی)
• پیوند تاجی (پوست)
• پیوند اسکنه
• پیوند مجاورتی
• پیوند پلی

در میان انواع پیوندهایی که اشاره نمودیم، پیوند اسکنه برای درخت انجیر رایج‌‌تر است چرا که از درصد گیرایی و موفقیت بیشتری برخوردار می‌‌باشد و در مقایسه با سایر روش‌‌ها نیز آسان‌‌تر است.

اصول مهم به منظور پیوند انگور به انجیر

پیوند زدن امری تخصصی است و برای پیاده سازی آن نیاز به رعایت یکسری نکات می‌‌باشد. از این رو پیوند زدن بایستی توسط افراد متخصص صورت گیرد. برای این که عملیات پیوند زدن به خوبی انجام شود رعایت اصول زیر ضروری است:

• سازگار بودن پایه و پیوندک
• قرار گرفتن لایه زاینده پیوندک بر روی لایه زاینده پایه
• انجام گرفتن فرایند پیوند در زمان مناسب
• حافظت بلافاصله از سطوح بریده شده در برابر از دست دادن آب
• اعمال مراقبت‌‌های لازم ( آبیاری به موقع، حفاظت از محل پیوند در برابر تابش مستقیم نور خورشید، محافظت در برابر آفات و جوندگان و … )

موارد زیر از مهمترین علائمی است که نشان می‌‌دهد پیوند انگور به انجیر به صورت اصولی انجام نگرفته است:

• جوش نخوردن بین پیوندها
• زرد شدن برگ درخت
• خشک شدن گیاه به هنگام نهالی
• جدا شدن پایه و پیوندک
• تفاوت رشد بین پایه و پیوندک

هدف پیوند زدن بین درختان انگور و انجیر

از مهمترین اهدافی که با پیوند انگور به انجیر دنبال می‌‌شود می‌‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

• تولید باغ‌‌هایی پر از انگور با کیفیت و مرغوب، از مهمترین اهداف پیوند زدن درخت انگور با سایر درختان از جمله انجیر است.
• ایجاد باغ‌‌هایی یکدست تجاری
• جوان کردن باغات قدیمی
• بالا بردن سازگاری و مقاومت درخت در برابر آیتم‌‌های محیطی (سرما، گرما و …) و همچنین مقابله با آفات و بیماری‌‌ها
• قوی نمودن پایه درخت انگور در برابر شرایط نامساعد محیطی خاک

کلام پایانی

امروزه برای تولید و تکثیر بیشتر درختان از روش پیوند زدن استفاده می‌‌شود. انگور از آن جمله درختانی است که برای ازدیاد در محصول نیاز به پیوند زدن دارد. برای پیوند می‌‌توان از درختان مختلفی استفاده کرد که در این بین، پیوند انگور با انجیر رایج‌‌تر می‌‌باشد. با این عملیات می‌‌توان میزان محصولات و همچنین مقاومت درختان را در برابر شرایط سخت محیطی به طور چشمگیری بالا برد و باغی یکدست و تجاری ایجاد نمود.

با تشکر از توجه شما آل کود