وبلاگ
زمان گلدهی بوته گوجه فرنگی
زمان گلدهی بوته گوجه فرنگی در چه بازه زمانی است؟ چه عواملی بر زمان گلدهی بوته گوجه فرنگی تاثیرگذارند؟ ما مقاله پیش روی تان را آماده کردیم تا بتوانیم پاسخی هرچه معقول تر و مطلوب تر را برای دو سوال بالا ارائه دهیم.
برای اینکه گیاه گوجه شما بتواند به حداکثر‌میزان باردهی خود برسد به مقدار معینی نیاز به عناصری مانند فسفر بر روی دارد مقدار این عناصر درون خاکی که گیاه در آن کاشته شده است اغلب در حد عادی وجود دارد اما تنها کاری که از شما بر‌می‌آید این است که برای افزایش‌میزان گلدهی گوجه و همچنین تبدیل آن گلها به‌میوه باید تحت نظر کارشناسان از یک برنامه غذایی مناسب پیروی کنید.
همان طور که‌می‌دانید شرایط نامساعد محیطی‌می‌تواند اثرات منفی و زیانباری روی گیاه شما داشته باشد از جمله این که منجر به ریزش گلهای آن شود برای جلوگیری از این خسارت‌ها و همچنین زرد شدن گلها توصیه‌می‌شود که از کود فروت ست استفاده شود. همچنین استفاده از کودهایی که دارای اسید آمینه هستند مانند کود آمینو اسید سطح گرد افشانی گیاه گوجه را به صورت چشمگیری افزایش خواهد داد.
بهترین زمان کاشت گوجه فرنگی
پاسخ کوتاه: بهترین زمان برای کاشت نشاء گوجه فرنگی در زمین اصلی، پس از رفع کامل خطر سرمای بهاره و زمانی است که دمای خاک به حدود ۱۵ درجه سانتی‌گراد رسیده باشد. این زمان معمولاً در مناطق معتدل از اواخر فروردین تا اواخر اردیبهشت متغیر است.
گوجه فرنگی گیاهی گرما دوست است و به سرما حساسیت بالایی دارد. کاشت زودهنگام نشاء در خاک سرد می‌تواند به ریشه‌ها شوک وارد کرده و رشد گیاه را برای هفته‌ها متوقف کند. برای تعیین زمان دقیق، به موارد زیر توجه کنید:
- مناطق گرمسیری: در این مناطق می‌توان در اواخر زمستان یا اوایل بهار اقدام به کاشت کرد. حتی در برخی نواحی، کشت پاییزه نیز رایج است.
- مناطق سردسیری: باید تا برطرف شدن کامل یخبندان و گرم شدن هوا و خاک صبر کرد. در این مناطق، شروع کار از اواسط اردیبهشت تا اوایل خرداد ماه منطقی‌تر است.
- کاشت بذر در خزانه: یک راهکار هوشمندانه این است که حدود ۶ تا ۸ هفته قبل از آخرین یخبندان احتمالی، بذرها را در گلخانه یا محیطی کنترل‌شده بکارید. با این کار، وقتی شرایط آب و هوایی بیرون مهیا شد، شما نشاءهای قوی و آماده‌ای برای انتقال به زمین اصلی خواهید داشت.
روش کاشت گوجه فرنگی در زمین
پاسخ کوتاه: برای کاشت گوجه فرنگی در زمین، گودالی عمیق‌تر از حجم ریشه حفر کنید، نشاء را به صورت عمیق یا خوابیده در آن قرار دهید، گودال را با خاک غنی پر کرده و بلافاصله آبیاری کنید.
کاشت صحیح نشاء یکی از مهم‌ترین مراحل برای داشتن بوته‌هایی قوی و پربار است. مراحل زیر را گام به گام دنبال کنید:
- انتخاب محل مناسب: مکانی را انتخاب کنید که روزانه حداقل ۶ تا ۸ ساعت نور مستقیم خورشید دریافت کند. نور کافی برای فتوسنتز، گلدهی و تولید میوه ضروری است.
- آماده‌سازی خاک: خاک را به خوبی شخم بزنید تا نرم و دارای تهویه مناسب شود. افزودن مواد آلی مانند کمپوست یا کودهای مایع به بهبود ساختار خاک کمک شایانی می‌کند.
- حفر گودال: گودالی حفر کنید که عمق آن حدود دو برابر ارتفاع گلدان نشاء باشد.
- کاشت عمیق: این یک ترفند کلیدی برای گوجه فرنگی است! برگ‌های پایینی نشاء را جدا کرده و ساقه را تا زیر اولین دسته برگ در خاک قرار دهید. تمام قسمت ساقه‌ای که زیر خاک می‌رود، ریشه‌های جدیدی تولید می‌کند. این سیستم ریشه‌ای گسترده، به جذب بهتر آب و مواد مغذی کمک کرده و گیاه را قویتر می‌سازد.
- فاصله کاشت: بین هر بوته حدود ۶۰ تا ۹۰ سانتی‌متر فاصله در نظر بگیرید تا هوا به خوبی در میان آن‌ها جریان داشته باشد و از بروز بیماری‌های قارچی جلوگیری شود.
- آبیاری اولیه: بلافاصله پس از کاشت، گیاه را به طور کامل آبیاری کنید تا خاک اطراف ریشه‌ها به خوبی نشست کرده و استرس انتقال کاهش یابد.
عوامل تاثیرگذار در زمان گلدهی بوته گوجه فرنگی
یکی از ویژگی‌های بارز مناطق بیابانی که آب و هوای خشک دارند این است که دوره مناسب برای رشد گیاهان بسیار کوتاه است از جمله این که دما بیش از حد مجاز بالاست و هوا فاقد رطوبت کافی برای رشد گیاه است از این رو کاشتن بوته گوجه فرنگی در چنین آب و هوایی زمان گلدهی بوته گوجه فرنگی را به تاخیر‌می‌اندازد.
پژوهش‌هایی که در سال‌های اخیر انجام شده است راهکارهای مفید و سودمندی را برای کوتاه تر شدن زمان گلدهی بوته گوجه فرنگی و افزایش سازگاری آن با شرایط نامطلوب و نامساعد محیطی مانند آب و هوای خشک در اختیار باغداران و باغبانان قرار داده است یکی از این راهکارهای سودمند بهینه سازی و ارتقای روش‌های تهیه نشا و همچنین آموزش تنش آبی بعد از نشاکاری است. بنابراین‌می‌توان گفت که تنش آبی در زمان گلدهی بوته گوجه فرنگی تاثیر بسزایی دارد.
آبیاری بوته گوجه فرنگی چگونه باید باشد؟
پاسخ کوتاه: آبیاری بوته گوجه فرنگی باید عمیق، منظم و در عین حال غیر غرقابی باشد. بهترین روش، آبیاری مستقیم پای بوته است تا از خیس شدن برگ‌ها جلوگیری شود.
آبیاری یکی از حیاتی‌ترین عوامل در موفقیت کشت گوجه فرنگی است و ارتباط مستقیمی با گلدهی و کیفیت میوه دارد. همانطور که در بخش قبل به “تنش آبی” اشاره شد، افراط و تفریط در آبیاری هر دو مضر هستند. برای آبیاری صحیح به نکات زیر دقت کنید:
- آبیاری عمیق و کم‌تعداد: به جای آبیاری سطحی و روزانه، بهتر است هفته‌ای ۲ تا ۳ بار (بسته به گرمای هوا) گیاه را به صورت عمیق آبیاری کنید. این کار ریشه‌ها را تشویق می‌کند تا به عمق خاک نفوذ کرده و گیاه را در برابر خشکی مقاوم‌تر سازد.
- زمان آبیاری: بهترین زمان برای آبیاری، صبح زود است. در این زمان، تبخیر آب به حداقل می‌رسد و گیاه فرصت کافی برای جذب آب قبل از گرمای روز را دارد.
- اجتناب از خیس کردن برگ‌ها: آبیاری از بالا و خیس شدن شاخ و برگ، شرایط را برای رشد بیماری‌های قارچی مانند سفیدک پودری و لکه موجی فراهم می‌کند. همیشه سعی کنید آب را مستقیم به پای بوته و روی خاک برسانید. استفاده از سیستم آبیاری قطره‌ای یک راه حل ایده‌آل است.
- تست رطوبت خاک: ساده‌ترین راه برای فهمیدن زمان آبیاری، فرو کردن انگشت در خاک است. اگر تا عمق ۳-۴ سانتی‌متری خاک خشک بود، زمان آبیاری فرا رسیده است.
زمان گلدهی بوته گوجه فرنگی
بیشتر بخوانید: عناصر مورد نیاز گوجه فرنگی
اگر بخواهیم کمی‌علمی‌تر آزمایش‌های انجام شده را مورد بررسی قرار دهیم باید به موارد زیر اشاره کنیم:
دو فاکتور مختلف A و B وارد آزمایش کردند که فاکتور a حاوی ۳ روش کشت یعنی خزانه و گلدان و روش انتقال این دو بود در مقابل فاکتور b شامل دو روش آبیاری بود یکی آبیاری در تمامی‌طول رشد بوته و دیگری عدم آبدهی بین دو دوره کاشت نشا تا گلدهی بود.
نتایجی که از این آزمایش به دست آمد از این قرار بود که روش‌های مختلف کشت و عدم آبدهی بین دوره کاشت نشا تا گل دهی اثربخشی چشمگیری روی زمان گلدهی بوته گوجه فرنگی دارند. نکته جالب در این آزمایش این بود که نشا‌هایی که در تیمار کشت در خزانه وجود داشتند پس از انتقال به گلدان در بازه زمانی کوتاه تری نسبت به سایر تیمارها شروع به گلدهی کردند. نتایج سودمند و مفیدی که از این پژوهش به دست آمد می‌تواند به عنوان یک عامل کمک کننده باشد برای کشت گوجه در مناطق خشک.
بهترین کود مایع برای گوجه فرنگی چیست؟
پاسخ کوتاه: بهترین کود مایع برای گوجه فرنگی، کودی است که متناسب با مرحله رشد گیاه باشد. در ابتدای رشد، کودهای مایع متعادل و در زمان گلدهی و میوه‌دهی، کودهای مایع با فسفر و پتاسیم بالا مناسب‌تر هستند.
نیازهای غذایی بوته گوجه فرنگی در طول چرخه زندگی‌اش تغییر می‌کند. استفاده از کود مایع مناسب در هر مرحله، کلید دستیابی به حداکثر محصول است:
- مرحله رشد رویشی (پس از انتقال نشاء): در این مرحله، گیاه بر رشد شاخ و برگ و توسعه ریشه تمرکز دارد. استفاده از یک کود مایع کامل با نسبت متعادلی از نیتروژن، فسفر و پتاسیم (مانند ۲۰-۲۰-۲۰ مایع) ایده‌آل است. این کودها انرژی لازم برای ساختن یک بوته قوی و سالم را فراهم می‌کنند.
- مرحله گلدهی: با ظاهر شدن اولین گلها، نیاز گیاه تغییر می‌کند. در این زمان، باید مصرف کودهای با نیتروژن بالا را کاهش داد و از کودهای مایع مخصوص گلدهی (Bloom Booster) استفاده کرد که فسفر و پتاسیم بالاتری دارند. فسفر به تولید گلهای بیشتر و قویتر کمک می‌کند و پتاسیم در فرآیند تبدیل گل به میوه نقش اساسی دارد.
- مرحله میوه‌دهی: در این دوره، گیاه به پتاسیم بالا برای درشت شدن، طعم‌گیری و رنگ‌گیری میوه‌ها نیاز دارد. کودهای مایع پتاس بالا به همراه کلسیم مایع (برای جلوگیری از پوسیدگی گلگاه) بهترین انتخاب هستند. عصاره جلبک دریایی مایع نیز یک مکمل عالی است که حاوی ریزمغذی‌ها و هورمون‌های طبیعی رشد است و می‌تواند به بهبود کیفیت کلی محصول کمک کند.
کود گوجه پس از انتقال نشاء آن
پس از آن که نشا گوجه فرنگی را به زمین اصلی انتقال دادید ۵ روز پس از آن می‌توانید از کودهای تقویتی جهت رشد روزافزون نشاء استفاده نمایید در طی این ۵ روز نشا کاملاً در خاک مستقر‌می‌شود.
اگر شما پس از انتقال نشاء از کودها استفاده نمایید که مختص به تقویت سیستم ریشه هستند به زودی شاهد رشد چشمگیر گیاه خود خواهید بود همچنین سیستم ایمنی گیاه را در مقابل انواع آفات و بیماری‌ها مقاوم‌می‌کنید. این عمل زمانی اثربخشی خود را به خوبی نشان می‌دهد که حداقل هر پنج روز یکبار تکرار شود در این صورت رشد بوته شما مشهود است. علاوه بر کودهایی که مختص به تقویت سیستم ریشه هستند کودهای نیز وجود دارند که منجر به افزایش سطح کیفی محصول نهایی گوجه فرنگی خواهند شد.
بنابراین می‌توان گفت که کوددهی در زمان مقرر و همچنین به مقدار معین‌می‌تواند یکی دیگر از عوامل تسریع بخش زمان گلدهی بوته گوجه فرنگی به شمار رود. هرگاه گیاه شما در مرحله باردهی قرار گرفته باشد بیشتر از هر زمانی به سطح بالایی از پتاسیم نیاز دارد و در صورتی که این نیاز گیاه برآورده نشود در برداشت محصول و انتظاراتی که از آن‌می‌رود اختلالاتی ایجاد‌می‌شود در نتیجه این جاست که باغدار یا کشاورز متوجه خواهد شد که در راستای رفع نیاز گیاه از کودهای حاوی پتاسیم و کلسیم مانند کود پتاس استفاده نماید.
زمان گلدهی بوته گوجه فرنگی
بیشتر بخوانید: کود کامل درخت
در دوران باردهی باید چه کودهایی مورد استفاده قرار گیرند؟
اگر گیاه شما در اوایل دوران باردهی خود‌میباشد برای اینکه از پوسیدگی احتمالی محصول نهایی جلوگیری شود باید کود نیترات کلسیم مورد استفاده قرار گیرد چرا که همانطور که مطلع هستید استفاده از کلسیم منجر به افزایش استحکام دیواره‌های سلولی گیاه شده و علاوه بر اینکه مانع از سوختگی انتهای گوجه شده بلکه از آفتاب‌سوختگی آن نیز جلوگیری به عمل می‌آورد.
اگر شما هم مانند هر کشاورز و باغدار دیگری خواستار این هستید که میوه‌های خوش رنگ و لعابی را از کاشته خود به عمل آورید باید بگویم بگوییم که از کود آهن استفاده نمایید. امروز برای افزایش مشهود سایز‌میوه‌ها و سبزیجات کودهای طراحی و تولید شده‌اند که باید مانند بسیاری از کودهای دیگر به صورت تا بیاریم استفاده شوند. یکی دیگر از راههای تقویت گوجه استفاده از کودهایی است که دارای مقادیر زیادی از گوگرد و پتاسیم باشند چرا که از ایجاد بیماری‌های باکتریایی و قارچی به طور جدی جلوگیری خواهند کرد.
طول عمر بوته گوجه فرنگی چقدر است؟
پاسخ کوتاه: طول عمر یک بوته گوجه فرنگی معمولاً به یک فصل زراعی محدود می‌شود که از زمان کاشت بذر تا پایان برداشت، حدود ۶ تا ۸ ماه طول می‌کشد.
اگرچه گوجه فرنگی از نظر گیاه‌شناسی یک گیاه چندساله است، اما به دلیل حساسیت به سرما در اکثر نقاط جهان به صورت یک‌ساله کشت می‌شود. دو نوع اصلی گوجه فرنگی از نظر الگوی رشد وجود دارد که طول عمر مفید آن‌ها کمی متفاوت است:
- گوجه فرنگی با رشد محدود (Determinate): این نوع بوته‌ها تا یک اندازه مشخصی رشد کرده، تمام محصول خود را به صورت تقریباً همزمان و در یک بازه زمانی کوتاه (حدود چند هفته) تولید می‌کنند و سپس عمرشان به پایان می‌رسد. این ارقام برای مصارف صنعتی و فرآوری مناسب هستند.
- گوجه فرنگی با رشد نامحدود (Indeterminate): این بوته‌ها تا زمانی که شرایط محیطی (دما و نور) مناسب باشد، به رشد طولی خود ادامه داده و به طور مداوم گل و میوه تولید می‌کنند. عمر این بوته‌ها با شروع اولین سرمای پاییزی به پایان می‌رسد.
میزان برداشت گوجه فرنگی در هکتار چقدر است؟
پاسخ کوتاه: میزان برداشت گوجه فرنگی در هر هکتار به شدت متغیر است و به عواملی چون نوع رقم، شرایط آب و هوایی و مدیریت زراعی بستگی دارد، اما به طور میانگین در کشت فضای باز بین ۴۰ تا ۱۰۰ تن و در کشت گلخانه‌ای تا ۵۰۰ تن نیز می‌رسد.
پیش‌بینی دقیق عملکرد محصول کار دشواری است، اما چندین عامل کلیدی بر میزان برداشت نهایی تأثیر مستقیم دارند:
- رقم گوجه فرنگی: ارقام هیبریدی معمولاً پتانسیل عملکرد بسیار بالاتری نسبت به ارقام استاندارد یا محلی دارند.
- شرایط اقلیمی: دما، میزان نور خورشید و رطوبت در طول فصل رشد نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند.
- مدیریت مزرعه: عواملی مانند برنامه کودی دقیق، آبیاری منظم، کنترل به موقع آفات و بیماری‌ها و مبارزه با علف‌های هرز می‌توانند تفاوت چشمگیری در تناژ نهایی محصول ایجاد کنند.
- نوع کشت: همانطور که اشاره شد، عملکرد در کشت گلخانه‌ای به دلیل کنترل دقیق شرایط محیطی، چندین برابر کشت در فضای باز است.
اگر شما کشاورزی و باغداری باتجربه باشید این موضوع را خواهید دانست که تامین مواد مغذی مورد نیاز گیاه باشد عملی لازم از لحظه کاشت گیاه تا پایان برداشت محصول آن می‌باشد. کوددهی به مقدار مناسب و زمان مناسب موجب رشد هر چه بیشتر و تولید نشاءهای قویتر در گیاه شما می‌شود از آنجا که سطح تولید واریته‌های گوجه فرنگی‌های گلخانه‌ای بسیار بالاست و مواد مغذی که در خاک وجود دارند به سرعت مورد مصرف گیاه قرار گرفته در نتیجه باید از طریق کود دهی این مشکل جبران شود.