درخت پسته

کود درخت پسته

جهت تولید بیشترین میزان عملکرد در واحد سطح درخت پسته فراهم نمودن کلیه ی نیازهای این گیاه ضروری می باشد.

مهمترین نیازهای هر گیاه به غیر از مناسب بودن شرایط اقلیمی و استفاده از ارقام مناسب فراهم کردن آب و مواد غذایی مورد نیاز گیاه می باشد.

از آنجا که خاک نمی تواند کلیه عناصر غذایی مورد نیاز گیاه را در اختیارش قرار دهد لذا مصرف کود های دامی و شیمیایی جهت افزایش عملکرد در واحد سطح باغات توصیه می شود.

سه نوع کود شیمیایی که در ایران مصرف زیادی دارند و اصطلاحآ به کود های ماکرو معروف هستند عبارتند از کود های نیتروژنی ( کود های سفید یا سر پاش یا کود های شکری ) کود های فسفری ( کودهای ریشه یا کودهای کلوخی ) و کودهای پتاسیمی.

کود های نیتروژنی در خاک متحرک بوده و همراه با آب آبیاری به اعماق پایین خاک حرکت میکنند بنابراین امکان آبشویی کود های نیتروژنی زیاد است و مصرف زیاد آنها می تواند موجب خروج این کود ها از ناحیه ریشه درخت پسته گردد.

لذا بهتر است مصرف این کود ها در چند مرحله انجام شود.

توصیه می شود کود های نیتروژنی در سطح خاک نیز مصرف نگردد زیرا بخشی از کود به صورت گاز هدر می رود.

کود های فسفری در خاک متحرک نمی باشند و پس از مصرف از حلالیت و قابلیت جذبشان کاسته می شود.

لذا بهتر است این کود ها نزدیک ریشه و در زمان مورد نیاز مصرف گردد البته مصرف این کود ها همراه با کود های دائمی نظیر کود های گاوی ، گوسفندی و مرغی می تواند قابلیت جذبشان را افزایش دهد .

خطر آبشویی کود های پتاسیمی در خاکهای شنی نسبتآ زیاد است زیرا تحرک پتاسیم در خاک های شنی بیشتر از خاک های رسی است .

با توجه به اینکه تحرک پتاسیم در خاک های رسی کم است لذا امکان حرکت و خروج این کود ها از ناحیه ریشه در خاک های رسی کمتر است.

صرف نظر از کود های دائمی که عموما در زمستان مصرف شده و میزان مصرف آن به دلیل گران بودن با محدودیت همراه است.

همیشه سه سوال عمده در مورد مصرف کود های شیمیایی در باغ های پسته مطرح می باشد که موضوع مورد بحث در این نوشتار نیز می باشد.

1) یک درخت پسته در طول یک سال به چه میزان از عناصر غذایی ( که می توان با مصرف کود های شیمیایی به خاک اضافه کرد ) نیاز دارد؟

2) آیا همه ی کود های شیمیایی را باید در زمستان مصرف کرد یا می توان در سایر فصول سال کود های شیمیایی را مصرف نمود ؟

به عبارت بهتر آیا توانایی درخت پسته در جذب عناصر غذایی ( که با مصرف کود های شیمیایی به خاک اضافه می شوند ) در فصول مختلف سال مشابه است؟

3) آیا میزان عناصر غذایی که یک درخت پسته در سال پر بار از خاک جذب می کند با میزان عناصری که در سال کم بار جذب می کند تفاوتی دارد؟

بدیهی است پاسخ به سوالات فوق در درجه اول می تواند زمینه را برای افزایش کمیت و کیفیت محصول فراهم کرده و در ضمن می تواند به باغداران کمک کند

تا با مصرف حداقل اما کافی کود های شیمیایی هزینه های تولید را کاهش دهند و از هدر روی کود های شیمیایی و تخریب محیط زیست جلوگیری کنند.

در این مقاله ابتدا مراحل مختلف رشد یک درخت پسته را بیان می کنیم زیرا میزان جذب عناصر غذایی از خاک در فصول مختلف سال و در مراحل مختلف رشد گیاه متفاوت است

پس میزان عناصر نیتروژن ، فسفر و پتاسیم که در هر یک از این مراحل توسط یک درخت بیست ساله پسته از خاک جذب می شود را توضیح می دهیم.

دانستن این مطلب به ما کمک می کند تا کود های شیمیایی را به مقدار مناسب و در زمان مناسب مصرف کنیم در نهایت اثر سال آوری بر میزان جذب این عناصر از خاک ارائه می شود.

مراحل مختلف رشد گیاه پسته

به طور کلی رشد و نمو گیاهان به شرایط محیطی نظیر دما بستگی داشته و با فصول مختلف سال تغییر می کند.

گیاه پسته نیز فعالیت های خود ( نظیر جذب عناصر غذایی ) را با فصول سال هماهنگ می کند لذا محققین چهار مرحله رشدی ذیل در طول یک سال از عمر گیاه پسته را تشخیص دادند:

1) مرحله خواب گیاه : این مرحله به دلیل سرد شدن هوا با کند شدن بسیاری از فعالیت های زیستی گیاه ( نظیر فتوسنتز ، جذب آب و عناصر غذایی ) همراه می باشد .

2) مرحله توسعه شاخه ها و تکامل برگ ها : همزمان با گرم شدن هوا در اواخر زمستان شرایط محیطی جهت رشد و نمو بخش هوایی گیاه مساعد شده و فرایند رشد و نمو گیاه شروع می شود.

بیشترین انرژی گیاه در این مرحله جهت رشد رویشی برگ ها و شاخه ها اختصاص میابد.

در این مرحله توانایی ریشه های گیاه در جذب عناصر غذایی از خاک افزایش میابد.

3) مرحله رشد و تکامل دانه : عمده ترین فعالیت گیاه در این مرحله به ویژه در سال های پر باری تشکیل میوه و پر شدن مغز دانه می باشد. توانایی ریشه ی گیاه در جذب عناصر غذایی در این مرحله از رشد گیاه افزایش یافته و لذا بخش عمده ای از عناصر غذایی مورد نیاز پسته در این مرحله از خاک جذب می شود.

4) مرحله ریزش برگ ها : با شروع سرد شدن هوا و کامل شدن رشد دانه ها برگ های گیاه شروع به ریزش می نماید و گیاه کم کم به خواب زمستانی می رود .

میزان عناصر مورد نیاز درخت پسته

شاید این سوال در ذهن بسیاری از باغ داران باشد که یک درخت پسته در طول سال به چه میزان از عناصر غذایی نیاز دارد .

بدیهی است که میزان عناصری که درخت پسته از خاک جذب می کند به عوامل زیادی نظیر سن درخت ، میزان عملکرد درخت و … بستگی دارد .

لیکن نتایج تحقیقات انجام شده نشان میدهد که یک درخت بیست ساله پسته در سال پر بار حدود 800 و در سال کم بار حدود 700 گرم ازت خالص از خاک جذب می کند.

800 گرم نیتروژن خالص در 1700 گرم کود اوره وجود دارد و 15000 گرم کود اوره حاوی حدود 700 گرم نیتروژن خالص است.

اما باید به این نکته اشاره کرد که باغ دارانی که کود های دامی زیادی در باغ های خود مصرف می کنند باید کود شیمیایی کمتری مصرف کنند .

زیرا کودهای دامی مقداری نیتروژن به خاک اضافه می کنند.

مقدار فسفری که درخت پسته از خاک جذب می کند بسیار کمتر از میزان نیتروژن است .

یک درخت بیست ساله پسته در سال پر بار 130 گرم اکسید فسفر یا 270 گرم کود سوپر فسفات تریپل و در سال کم بار حدود 73 گرم فسفر خالص 166 گرم اکسید فسفر یا 345 گرم کود سوپر فسفات تریپل از خاک جذب می کند.

تاثیر مراحل مختلف رشد درختان پسته بر میزان جذب عناصر غذایی از خاک

یکی از نکاتی که عموما باغ داران پسته به آن توجه می کنند زمان مصرف کود های شیمیایی است .

زمان مناسب مصرف عناصر غذایی زمانی است که ریشه ها بتوانند این عناصر را از خاک جذب کنند.

نتایج تحقیقات انجام شده نشان داده است که توانایی گیاه پسته در جذب عناصر غذایی در طول سال متفاوت است .

به عنوان مثال بیشترین میزان جذب نیتروژن در زمان پر شدن دانه و بهار اتفاق می افتد .

در سال های پر بار حدود 70 درصد و در سال های کم بار حدود 56 درصد نیتروژن مورد نیاز پسته در مرحله پر شدن دانه جذب می شود.

بقیه نیتروژن مورد نیاز پسته در ابتدای فصل رشد و اوایل بهار جذب می شود.

مقدار نیتروژن خالص جذب شده در مرحله رشد بهاره ، پر شدن دانه و پس از برداشت هر درخت بیست ساله  پر بار به ترتیب معادل 243 ، 543 و 3 گرم می باشد .

مقدار نیتروژن جذب شده ی هر درخت پسته در مراحل رشد بهاره و پر شدن دانه در سال کم بار به ترتیب معادل 317 و 403 گرم می باشد.

نتایج تحقیقات در مورد جذب فسفر از خاک نشان داده است که در سال های پر بار حدود 95 درصد و در سال های کم بار حدود 65 درصد فسفر مورد نیاز پسته در مرحله پر شدن دانه جذب می شود.

بقیه ی فسفر مورد نیاز پسته در ابتدای فصل رشد و اوایل بهار جدب می شود.

گیاه پسته قادر به جذب کود های نیتروژنی و فسفری در فصل زمستان و دوره خواب گیاه نمی باشد.

مقدار فسفر خالص جذب شده در مراحل رشد بهاره پر شدن دانه و پس از برداشت درخت بیست ساله پربار به ترتیب معادل 3 ، 54 و صفر گرم می باشد.

مقدار فسفر جذب شده هر درخت پسته در مراحل رشد بهاره و پر شدن دانه در سال کم بار به ترتیب معادل 26 و 47 گرم می باشد .

اما در مورد کود های پتاسیمی باید گفت که بیشترین میزان پتاسیمی که درخت پسته می تواند از خاک جذب کند در مرحله پر شدن دانه می باشد.

به نحوی که در سال های پر بار حدود 93 درصد و در سال های کم بار حدود 99 درصد پتاسیم مورد نیاز گیاه در این مرحله جذب میشود.

بنابر این باغ داران محترم باید تلاش کنند تا کودهای نیتروژنی و فسفری را به نحوی مصرف کنند که در بهار و مرحله پر شدن دانه در دسترس ریشه گیاه باشد.

همچنین کود های پتاسه را به نحوی مصرف کننده که در مرحله پر شدن دانه در دسترس درخت باشند.

مقدار پتاسیم خالص جذب شده در مرحله رشد بهاره پر شدن دانه و پس از برداشت هر درخت بیست ساله پر بار به ترتیب معادل صفر ، 1014 و 74 گرم می باشد.

مقدار پتاسیم جذب شده هر درخت پسته در مراحل رشد بهاره و پر شدن دانه در سال کم بار به ترتیب معادل 317 و 403 گرم می باشد.

تاثیر سال آوری بر میزان جذب عناصر غذایی در درختان پسته

موضوع دیگری که باغ داران به آن توجه می کنند تاثیر سال آوری بر میزان جذب عناصر غذایی و کودهای شیمیایی مصرفی در درختان پسته است .

تحقیقات انجام شده بر روی درختان بارور پسته بیانگر تاثیر اندک سال آوری بر میزان کل نیتروژن جذب شده در گیاه پسته در سال های پر بار و کم بار می باشد.

در حقیقت میزان نیتروژن جذب شده در درختان سال پر بار حدود 10 درصد بیش از میزان کل نیتروژن جذب شده در درختان سال بی بار می باشد.

بنابراین میزان مصرف کود های نیتروژنی در سال های کم بار تنها ده درصد کمتر از سال های پر باری باید باشد.

برخلاف کود های نیتروژنی توانایی ریشه های درخت پسته در جذب پتاسیم از خاک به شدت به وضعیت سال آوری این گیاه بستگی دارد

و جذب پتاسیم در سال های پر باری به شدت افزایش میابد.

نتایج تحقیقات نشان داده است که توانایی ریشه در جذب پتاسیم در درختان سال پر باری 2.2 برابر ظرفیت جذب پتاسیم در درختان سال بی باری است.

بنابراین میزان کود پتاسیم مصرفی در سال پر باری باید 2 برابر میزان کود پتاسه مصرفی در سال کم باری باشد.

بر خلاف عناصر غذایی نیتروژن و پتاسیم که میزان جذب آن ها توسط درخت پسته در سال پر بار بیش از سال کم بار است .

نتایج تحقیقات نشان می دهد که یک درخت بیست ساله پسته در سال های پر بار 30 درصد فسفر کمتری نسبت به سال های کم بار جذب می کند.

بنابراین در سال های پر بار می توان میزان فسفر مصرفی را به میزان سی درصد کاهش داد.

با تشکر از توجه شما آل کود

5/5 - (7 امتیاز)
رضایتمندی شما از این مقاله!
5/5
جستجو
فهرست مطالب

همین‌حالا از مشاوره رایگان آل‌کود استفاده کن

این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

[vc_row][vc_column][vc_column_text]

مشاوره کود دهی، فروش ریز مغذی

09120807366
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]