درخت های انگور به خانواده Vitis vinifera تعلق دارند، در هر فصل رشد طول عمر انگور محدود است در حالی که برخی از درختان انگور عمر صد ساله دارند، البته اکثر انگورها بین 10 تا 30 سال سن دارند.
از آنجایی که بسیاری از صاحبان تاکستان های انگور به دنبال کاشت مجدد انگورهای خود هستند، بنابراین می توانند از کاشت قلمه جدید با انتخاب کلونال ها انتخاب شده است استفاده کنند.
انگور را همچنین می توان با پیوند زدن یک انگور جدید بر روی پایه موجود یا با قرار دادن یکی از شاخه های انگور موجود در زمین در کنار درخت انگور و قطع تاک جدید که ریشه خود را توسعه داده انجام داد.
چرا پیوند انگور با قلمه بهتر است؟
در کشت تجاری، انگور به ندرت از نهال تکثیر می شود، زیرا هر دانه حاوی اطلاعات ژنتیکی منحصر به فردی از دو واریته والد خود است.
این در مورد دو گونه انگور هرمافرودیتی مانند Chardonnay نیز صادق است.
اما ارقامی از انگورکه از دانههای آن تکثیر می شوند، گونهای متمایز به شمار می آیند چون معمولا در پیوند انگور از قلمه استفاده می کنند.
پرورش دهندگان انگور معمولا از نهال ها برای پیوند استفاده می کنند تا گونه های انگور جدید تلاقی والدین گونه در یک گونه باشد
(مانند Cabernet Sauvignon که محل تلاقی Vitis vinifera است
برخی ارقام پیوندی مطلوب
- کلون درخت انگور منفرد است که ممکن از گونه ای انگوری انتخاب شده باشد که صفات مطلوبی
(بازده خوب، مقاومت به بیماری ، غیره) از خود نشان داده و معمولا از تاک مادر تکثیر شده است.
گونه هایی مانند Sangiovese و Pinot noir دارای انواع مختلف کلون هستند، در حالی که ممکن است جهشهای جزئی برای تمایز کلونهای مختلف وجود داشته باشد. معمولا همه کلونها از نظر ژنتیکی بخشی از یک نوع گونه می باشند.
- تلاقی نوعی انگور جدید است که از گرده افشانی متقابل دو گونه مختلف از یک گونه ایجاد شده
است. Syrah تلاقی دو گونه فرانسوی Vitis vinifera، Dureza از Ardèche است.
*از نظر تئوری، هر نهال (که به عنوان خودجوش نیز شناخته می شود)، حتی اگر توسط گونه ای از همان رقم انگور گرده افشانی شود زیرا هر درخت انگور که از کاشت بذر حاصل می شود متفاوت خواهد بود.
- هیبرید نوعی انگور جدید است که از گرده افشانی متقابل دو گونه مختلف انگور تولید شده است.
کشاورزان آمریکایی و پرورش دهندگان انگور از تاکهای اروپایی Vitis vinifera با گونههای انگور آمریکایی مانند Vitis labrusca استفاده می کنند تا گونه هایی که در برابر بیماریهای انگور مانند سفیدک کرکی و پودری مقاوم هستند تولید شود.
روش های پیوند زنی انگور
قلمه زنی
در این روش شاخه ای از درخت انگور مادر به عنوان قلمه انتخاب و سپس در جایی باید کاشته می شود که ریشه دهی خوبی داشته و تبدیل به یک تاک کامل با تنه و تاج شود.
قلمههای جدید ابتدا در نهالستان کاشته میشوند تا چند سال قبل از کاشت در تاکستان رشد کنند.
تکثیر
تکثیر فرآیندی است که در آن یک تاک انگور جدید با ایجاد بریدگی در پایه و سپس با قراردادن چوب پیوندک درداخل برش ایجاد شده بوجود می آید. در این روش تنه درخت انگور موجود جایگزین انگور جدیدی شود .
پیوند نیمکتی در رابطه با تکثیر درخت انگور
این فرآیند در اواخر ماه زمستان تا اوایل بهار در گلخانه انجام می شود. این فرآیند معمولا در انگورهای جوانتر و کوچکتر قبل از کاشت انگور در تاکستان استفاده می شود.
در این پیوند نوع برش ایجاد شده بر روی تاک انگور، طبقه بندی پیوند بنچ را تعیین می کند. دو تکنیک برای انجام پیوند بنچ شامل پیوند امگا و پیوند شلاقی وجود دارد.
-پیوند امگا
پیوند امگا با پیوند پایه و پیوندک به یکدیگر انجام می شود و این دو قطعه به شکل هایی که با هم تراز می شوند بریده می شوند.
-پیوند شلاقی با ایجاد یک شیب کوچک یکسان و زاویه دار در پایه و پیوندک انجام می شود تا بتوان آنها را به هم متصل کرد.
پیوند میدانی یا پیوند
پیوند مزرعه پس از کاشت انگور در تاکستان انجام می شود. هدف از استفاده این روش جلوگیری از کاشت مجدد و محصول نهایی انگور با دو تنوع است. عمل پیوند مزرعه با انگورهایی که هنوز کاشته شده اند نیز انجام می شود.
همچنین این نوع پیوند به تولیدکنندگان اجازه میدهد تا انواع انگورها را که قبلاً سیستم ریشهای توسعهیافته دارند، بدون ریشهکن کردن و کاشت مجدد انگور تغییر دهند. این می تواند یک روش اقتصادی برای تغییر یک تاکستان کامل به جای کاشت مجدد باشد.
پیوند میدانی شامل :
جوانه چیپ
روش جوانه چیپ اندکی پس از کاشت تاک انگور انجام می شود و به پایه زمان کافی برای فعال شدن می دهد اما جوانه تاک انگور هنوز غیرفعال است.
با بریدن دو شیب کوچک در دو طرف پایه و بریدن یک پیوندک به صورت جوانه کوچک و قرار دادن جوانه پیوندک در برش های ایجاد شده روی پایه انجام می شود. پیوند چیپ بر روی شاخه های تاک انگور، زمانی که پایه در خواب نیز قابل انجام است.
روش غنچه T
این روش با ایجاد برش T در انتهای درخت انگور که بالای خاک است انجام می شود. هنگامی که T بریده شد، پوست اطراف برش به عقب کشیده می شود و پیوندک بین دو طرفی که به عقب کشیده شده بود قرار می گیرد.
پیوند پوست
در این روش با ایجاد سه برش روی لبه پایه تاک انگور و برداشتن بیشتر پوست اطراف هر یک از قلمهها انجام میشود. همچنین مقدار کمی پوست در انتهای برش باقی میماند و سه تا از همان پیوندکها را درون آن قرار میدهند.
پیوند زنی انگور در تاکستان
در تاکستانهایی که فقط چند تاک باید در یک ردیف جایگزین شوند (مانند درخت انگور که به دلیل آسیب ماشین یا بیماری از بین میرود)، یک انگور جدید را میتوان با خم کردن شاخه از تاک بعدی به داخل زمین و پوشاندن آن با خاک تکثیر کرد.
این بخش از انگور به زودی شروع به جوانه زدن با ریشه مستقل می کند در حالی که هنوز توسط تاک اتصال دهنده تغذیه می شود. در نهایت، ارتباط بین دو درخت انگور قطع میشود و به هر درخت انگور اجازه رشد مستقل داده میشود.
انتخاب کلونال برای پیوند انگور
هر قلمه که از یک درخت انگور مادر گرفته شده است، یک کلون از آن تاک است. در این روش پرورش دهنده انگور این قلمه ها را می تواند به عنوان انتخاب کلونال در نظر بگیرد.
انتخاب کلونال، یک گیاه ایده آل در داخل یک تاکستان یا نهالستان که مطلوب ترین صفات را از خود نشان داده است با تمام قلمه های گرفته شده از آن گیاهان انجام می شود.
در انتخاب توده ای یا انبوه قلمه ها از چندین درخت انگور از همان رقم گرفته می شود که در مجموع ویژگی های مطلوبی را نشان می دهد.
پیوند سنتی درخت انگور
انتخاب انبوه ابزار اصلی تکثیر تاکستان ها بود، به ویژه در تاکستان های سنتی که در آن تاک ها فقط به صورت پراکنده جایگزین می شوند، اغلب با لایه بندی یک شاخه از تاک دیگر انجام می شود.
تکنیک های پیوند زنی انگور در طول سال ها به دلایلی مانند کاهش اندازه درختان میوه برای باغ های کوچک و ایجاد انواع گیاهان مقاوم به بیماری توسعه یافته است.
برخی از پرورش دهندگان دو یا چند نوع میوه را روی یک پایه پیوند می زنند تا باغبانان دو یا چند نوع میوه را در یک فضای کوچک پرورش دهند .
بدون دیدگاه