کشت و پرورش خیار

خیار که از دسته سیفی جات به شمار می رود، به دلیل خواص فراوان بسیار محبوب است. این محصول علاوه بر خوش خوراک بودن به خاطر آب فراوانی دارد که به هیدراته نگه داشتن بدن کمک می کند. از این رو در این مقاله می خواهیم به کشت و پرورش خیار بپردازیم.

محیط مناسب برای کشت

 کشت و پرورش خیار از اهمیت بالایی برخوردار است. خیارگیاهی است که آن را می‌توان در داخل خانه توسط دانه ای پرورش داد یا آن را خریداری کرد و با استفاده از خود گیاه، خیار برداشت کرد. محیط هایی ک می‌توان در آنها پرورش را انجام داد داخل گلدان‌های ذغال سنگ نارس یا حتی آپارتمان های کوچک می‌باشد. اگر بخواهیم این گیاه را در باغ پرورش دهیم باید توجه داشته باشیم که این کار را در هنگامی که خطر سرمازدگی وجود دارد انجام ندهیم و یا اینکه در طول دوره‌های سرد خیارها را با استفاده از محافظ های گیاهی پوشاند تا از سرمازدگی حفظ شوند. خیارها را می‌توان در تپه‌ها یا ردیف‌هایی به عمق حدودا 1 اینچ یا در واقع همان 5/2 سانتی متر کاشت و در صورت نیاز مقدار این عمق را تغییر داد.

بیشتر بخوانید: گیاه اسپاتی فیلوم و شرایط نگهداری از آن

ازآنجایی که خیار گیاهی است که معمولا به صورت بوته ای کاشت می‌شود پس در نتیجه، به فضایی زیادی نیاز دارند. در باغ‌های بزرگ، تاک‌های خیار ممکن است در ردیف‌ها پخش شوند ولی در باغ‌های کوچیک باید خیارها را به گونه ای پرورش دهیم که از حصار یا یک سری داربست بالا روند. آموزش خیار بر روی حصار یا داربست یک مزیت خوب دارد و آن هم این است که این کار باعث کاهش فضا برای پرورش می‌شود و ما می‌توانیم در فضاهای کوچک هم خیار پرورش دهیم. داربست همچنین از میوه در برابر آسیب ناشی از خوابیدن روی زمین مرطوب محافظت می کند. همچنین این کار باعث می‌شود که خیارها روی خاک قرار نگیرند.

در میان انواع خیارها گونه های بوته ای یا فشرده برای پرورش دادن در فضاهای کوچک یا حتی درون ظرف مناسب تر است.  بذرها را در گلدان های کمپوست چند منظوره بدون ذغال سنگ نارس بکارید. آنها برای جوانه زدن به دمای حداقل 20 درجه سانتیگراد نیاز دارند. نهال‌های گلدانی را بعد از اینکه اولین جفت برگ‌های «واقعی» خود را ایجاد کردند، روی آن قرار می‌گیرند.

خاک مناسب برای پرورش خیار

در حالت کلی خاک خوب دارای مقدار زیادی مواد آلی مانند کمپوست خواهد بود. در صورتی که می‌خواهیم پرورش را درون گلخانه انجام دهیم باید رطوبت را در هوای گرم با آباری کف گلخانه افزاریش دهیم تا رطوبت تبخیر شوند و از بین برود. علاوه بر این، خاک باید سبک و به گونه ای باید که هوا را لابه‌لای خود جای دهد تا بدین صورت زهکشی مناسبی داشته باشد.

هنگام کاشت، 6 تا 8 فنجان ( چند بیل ) کمپوست را به هر سوراخی که برای کاشت ایجاد کرده اید اضافه کنید. این کار باعث سست تر شدن خاک می‌شود تا زهکشی خاک به حداکثر برسد. برای اینکه کمپوست بهتری داشته باشیم و به نحوه درست از آن در پرورش و کاشت استفاده کنیم می‌توانیم از چنگال تا بیل و وسایل دیگر باغبانی استفاده کرد.

تپه‌های مخروطی به قطر تقریبا 18 اینچ ایجاد کنید به گونه‌ای که در وسط آن‌ها 3 تا 4 اینچ ارتفاع دارند. به یاد داشته باشید که به آن ها حتما کمپوست نیز اضافه کنید. دوز کمی اچای کمپوست یا کود ارگانیک را هر 2 هفته تا زمانی که گیاهان شروع به تشکیل اولین محصول خود کنند استفاده کنید.

توجه داشته باشید خیار به خاک حاصلخیز نیاز دارد. قبل از کاشت، حدود 2 اینچ کود کهنه یا کمپوست را به بستر اضافه کنید. خاک باید مرطوب اما دارای زهکشی خوب ( نه خیس) و دارای ph3 باشد. توجه داشته باشید یک هفته قبل از اینکه بخواهید آنها را در بیرون از زمین پیوند دهید در داخل خانه آنها را بکارید. کاشت محصولات دیگر در اطراف خیار می‌تواند باعث اثرات مخربی بر محصول خیار شما شود.

از آنجایی که میوه ها از روی زمین رشد خواهند کرد در نتیجه ، میوه‌ها تمیزتر خواهند بود و در مقایسه با میوه هایی که مستقیما در بالای خاک رشد می‌کنند ، اغلب فراوان تر و همچنین چیدن آنها راحت تر است.

عوامل موثر در ایجاد آثار مخرب

گیاهان خیار به شدت مستعد پوسیدگی هستند. اگرچه خیار را می‌توان به راحتی با کاشت مستقیم کشت کرد، اما بهتر است که بذرهای خود را هر چه سریع تر بکاریم و پیوند بزنیم. رشد و قدرت بیشتر پیوند به گیاه این امکان را می‌دهد تا در برابر حملات مخوف سوسک مقاومت کند و از اسیب به آن جلوگیری شود. هنگامی که بوته های خیار شروع به رشد و تولید می کنند برای ادامه تولید باید آنها را به صورت منظم بچینیم.

در صورت داشتن آفات، دانه های خیار تازه کاشته شده را با روکش ردیفی، توری یا سبد توت بپوشانید. این کار از کنده شدن دانه جلوگیری می‌کند. آبیاری مداوم منجر به طعم تلخ میوه می‌شود. صبح یا اوایل بعدازظهر به آرامی ابیاری کنید و از خیس شدن برگ ها خودداری کنید، زیرا ممکن است این کار باعث بیماری های برگ شود و در نتیجه گیاه را از بین ببرد. برای حفظ رطوبت خاک، اطراف گیاهان را مالچ پاشی کنید.

یک هفته پس از شروع گلدهی گیاه و پس از آن هر 3 هفته یکبار مستقیما روی خاک اطراف گیاهان کود دهی کنید یا می‌توانید یک کود دانه ای در خاک بکارید. دقت کنید که بیش از حد کود ندهید در غیر این صورت طول میوه‌ها کوتاه می‌شود. با قالب های مخصوص می توانید خیار را به اشکال مختلفی مثل قلب و ستاره پرورش دهید.

تفاوت گیاهان نر و ماده

اولین گل ها معمولا همه نر هستند. توجه داشته باشید که گل های ماده آنهایی هستند که در قاعده خود تورم کوچکی به شکل خیار دارند که به میوه تبدیل می شوند در صورتی که گل های نر این تور مرا در پایه ندارند. برخی از گونه های گلخانه ای فقط برای تولید گل های ماده پرورش داده شده اند. برخی از انواع خیار در گلخانه یا بیرون رشد می کنند. با این حال، مهم این است که نوع (رج) را در گلخانه در کنار انواع دیگر گیاهان گلخانه رشد ندهید، زیرا این امر منجر به گرده افشانی منقاطع و تشکیل میوه های تلخ و پر دانه می شود. هنگامی که خیارها شروع به گل دادن کردند، هر هفته با کودهای حاوی پتاس بالا، مانند غذای گوچه فرنگی مایع تغذیه کنید. در نهایت خیارها را زمانی که آماده هستند برداشت کنید.

بیشتر بخوانید: کود سولوپتاس برای خیار 

سخن پایانی

در این مقاله کشت و پرورش خیار را مورد بررسی قرار دادیم. کشاورزان می توانند با محیط مناسب و تغذیه مناسب این میوه را به راحتی پرورش دهند و سود خوبی را از پرورش آن به دست آورند؛ زیرا این میوه طرفداران بسیار ی دارد.